توهم تقلب و راه های درمان آن (هزار و یک دلیل قانع کننده)+دانلود

اتفاقات انتخابات 88 و 92 سبب شده موضع مدعیان تقلب در 4 سال قبل، بیش از پیش متزلزل شده و مورد هجمه ها و انتقادات بیشتری قرار بگیرند. در این میان اما هنوز هستند کسانی که با وقاحت تمام حاضر به عذر خواهی از نظام نیستند و برای توجیه اعمال غیر قانونی خود آسمون و ریسمون بهم  می بافند و خلاصه به جفنگ آمده اند.

اینجا خیلی مختصر و مفید به یک نکته اشاره می کنم؛ هزارتای دیگرش بماند برای بعد: بارها ثابت شده هرگاه عناصر مخالف داخلی و خارجی خواسته اند فردی را به عنوان گزینه نظام پیروز از پیش تعیین شده بدانند کذب ادعاهایشان معلوم گشته؛ از انتخابات سال 76 بگیرید که می گفتند ناطق را از صندوق در می آورند تا سال 84 که پیروز قطعی را آیت الله هاشمی رفسنجانی قلمداد می کردند اما هر دفعه غافلگیر شدند و کسی به قدرت رسید که اکثریت ملت می خواستند وآنها انتظار وی  را نداشتند. این اتفاق امسال نیز تکرار شد و در حالی که مخالفان گفتمان اسلامی جلیلی را نتیجه انتصابات[!] نظام می دانستند و قالیبافی ها به نظرسنجی هایشان تکیه می کردند شیخ حسن با اختلاف کمتر از یک درصد در انتخاباتی که خیلی ها فکر می کردند دو مرحله ای باشد؛ یک ضرب پیروز شد. علاوه براین نظام غیر متمرکز شمارش آرا، محلی بودن کارمندان حوزه های اخذ رای، حضور ناظران کاندیداها در شعب اخذ رای و نمایندگانشان در شورای نگهبان و... همچنین بروکراسی پیچیده و وجود سربرگها و اثر انگشت ها و از همه مهمتر بودن فیلتری به نام شورای نگهبان در احراز صلاحیتها. یعنی اگر نظام نخواهد کسی بر کرسی ریاست جمهوری تکیه کند خیلی راحت رد صلاحیتش می کند و نیاز به دست بردن در آرا ندارد؛ دیگر گنده تر از هاشمی که نداشتیم.

پس آن چیزی که در حوزه اجرای انتخابات وجود دارد ساز و کار متقنی است که فقط احتمال تخلف در آن گزافه نیست تخلف هایی که معمولا با سلیقه های شخصی کارمندان شعب روی می دهد و اکثر قریب به اتفاقشان در نتیجه انتخابات ها تاثیر گذار نیست. اما ماجرای تقلب به این سادگی ها نیست.

در انتخابات 88 در میان رفرمیستها غیر از بحث تقلب،  موضوع دوپینگ به شکل خفیف تری مطرح می شد و آن هم از این قرار بود که دولت سیب زمینی مجانی داده، سهام عدالت پرداخته و حقوق بازنشستگان را در روزهای منتهی به انتخابات افزایش داده. یعنی موضوعات پیش از انتخابات و نه برگزاری خود انتخابات. اولا این در دوره اصلاحات هم سابقه داشته ؛ ثانیا کسی که نخواهد به کسی رای دهد با اشانتیون های کودکانه تصمیمش را عوض نمی کند که اگر عوض کند شعورش در حد یک بچه است!

در پایان بسیار برایم قابل تصور است که مخالفان، زیر بار این استدلالات نروند اما فکر این جایش را نیز کرده ام. ما می گوییم در انتخابات تقلب نمی شود شما خلافش را ثابت کنید. به همین راحتی! یعنی یک بار در انتخابات تقلب کنید و بعد سند و مدرکش را بیاورید و بگویید دیدید می شود در انتخابات ایران تقلب کرد. چون تا زمانی که ما[!] تقلب می کنیم که شما نمی توانید ثابت کنید. الان دولت هم دست شماست ببینیم چه گلی به سرتان می زنید!

مشاهده و دانلود تیزر کلیپ سرور آپارات: +

دانلود کامل کلیپ سرور ریت فایل (با کیفیت متوسط): +

دانلود کامل کلیپ سرورمدیافایر (با کیفیت بالا): پارت اول +|پارت دوم +

هنگامی که مشعل حماس برای ایران نمی سوزد...

در بررسی تحولات منطقه باید به واقعیات جاری در غزه التفات ویژه نمود...آنچه من را بر آن داشت تا در مورد وضعیت مقاومت فلسطین بنویسم قرار گرفتن حوادث مهم درکنار یکدیگر و ایمیج شکل گرفته برای مخاطب نکته بین است. و البته در این میان بازتاب رسانه ای موضع گیری ها مبنای تحلیل هر کسی است که از بیرون به موضوع می نگرد.

با شکل گیری جنگ 8 روزه و پیروزی تاریخی مقاومت فلسطینی در این مواجهه حوادث سیاسی قبل و بعد آن حائز اهمیت بسیار گشته و در رسانه ها به طور مضاعفی برجسته شده است. در چنین شرایطی و  با وجود فکت های سیاسی متعدد هر نفس تحلیل گری شامه اش را تیز می کند.

 

مهم ترین اتفاق قبل از شروع جنگ سفر خارق العاده حمد امیر قطر به غزه بود که سوال های زیادی را در اذهان ایجاد می نمود که امیر قطر اینبار برای غزه چه نقشه ی شومی در ذهن خبیثش دارد؟!؟! در گام نخست شیخ قطری در سفرش به غزه در قبال کمک مالی به دولت حماس در غزه خواستار قطع ارتباط آنها با ایران شد. بعد از شروع جنگ نیز گمانه زنی های جدیی در مورد اینکه حمد نقش دست اولی در ترور احمد الجعبری و حمایت بی‌دریغ از رژیم صهیونیستی داشته منتشر شد.

میان ما و میانمار

میانمار (برمه سابق) روی نقشه به سختی در بین کشور های جنوب شرق آسیا قابل تشخیص است. کشور کوچکی که این روزها شاهد جنایتی بزرگ است . میانمار جدا از مرزهای آبی اش با خلیج بنگال و دریای آندامان در اقیانوس هند با 5 کشور دیگر شامل : تایلند ، لائوس ، چین ، هند و بنگلادش مرز زمینی دارد لیکن فاجعه در ایالت راخین روی می دهد که تنها راه مفر زمینی آن مرز بنگلادش می باشد که همان نیز توسط دولت شیطانی میانمار مسدود است.

این کشور در آمار و ارقام جهانی اولین رتبه ها را در بدترین ها به خود اختصاص داده تا میانمار را با افتخار در ردیف فقیر ترین ، بی سواد ترین ، توسعه نیافته ترین و در واقع خر تو خر ترین سرزمین های این کره خاکی قرار دهد.

این کشور که سابقا از مستعمرات دولت بریتانیای کثیف بوده است هم اکنون تماما بر پایه ی تبعیض قومیتی بنا نهاده شده ودولت یکسره نطامی آن براساس قانون شهروندی مصوب 1982 از میان 144 قومیت موجود در میانمار 9 دسته را از این حق محروم کرده است که اصلی ترین و بزرگترین ایشان قوم روهینگیا می باشد قومی 100% مسلمان  و حنفی مسلک که جمعیت آن ها توسط منابع دولتی 6 میلیون نفر اعلام می شود. همچنین طبق آمار غیر رسمی جمعیت این قوم به 8 میلیون نفر هم می رسد. مع الاسف منابع داخلی هیچ یک از این دو رقم را منعکس نمی کنند بلکه از لفظ صدها هزار نفر و در برخی موارد 800 هزار نفر استفاده می کنند در حالی که این رقم حداقل رقم تعیین شده از سوی دولت برای اخراج مسلمانان است.

ظاهر و باطن یک برائت!

بیش از یک هفته از شکل گیری اعتراضات گسترده مسلمانان جهان در محکومیت جهان غرب بخصوص آمریکا می گذرد.

نکته حائز اهمیت اینکه دیگر مسئله واکنش به یک زباله سینمایی نیست بلکه شرایط به نحوی تغییر کرده که فیلم برائت از مسلمین به واقعیت برائت مسلمین از کفر بدل شده است.

 

درست است که این تفاله تصویری خیلی غیر منتظره و زیاد از حد بولد شد و شاید احساس کنید نسبت به سابقه موجود واکنش ها نامتوازن بوده لیکن ماهیت پس زمینه داوری احساسی و عاطفی است نه خشک و محاسباتی.

قتلگاه انقلاب اسلامی(فلج تئوریک در برابر یک فیلم)

اکران محدود یک فیلم موهن در امریکا و سپس پخش آن توسط یک شبکه سلفی-سعودی به نام النصر مصر و همزمان انتشار آن در فضای سایبر و البته جنجال رسانه ای پیرامون آن ما را دچار یک غفلت اساسی نمود.

اما در این میان نقطه امیدوار کننده پهنه جغرافیایی گسترده واکنش ها و اعتراضات مردمی بود که ره آورد حداقلی ان برای ایران گذر از دوران تک صدایی و یک دستی و ورود به روزگاری که پر صلابت ترین زهر چشم ها از امریکا در خیابان های مصر ، لیبی ، سودان و تونس گرفته می شود.

در این میان کسانی هم بودند که خود را مسلمان آن هم از نوع واقعیش میدانستند و در عین حال از ابزار خشم مسلمانان بسی شرمنده بودند. و تلویحا احساس پاک مسلمین و بروز به هنگام آن را محکوم می کردند. هنوز یادمان نرفته روزگار تساهل و تسامحی را که حاصلی جز در نوردیده شدن مرزهای جغرافیایی مان توسط دشمن نداشت ولی این بار ما نمی گذاریم مرزهای عقیدتیمان به دست جماعتی یانکی منش درنوردیده شود.و همواره در گوش شیعه مستبصر این فراز از خطبه 27 نهج البلاغه پیچیده است که:"ذلیل و خوار نشد مگر قومی که در خانه خودش با دشمنش جنگید"

هدی اقا سلطان در پرتگاه دوزخ

اتفاقات سال 88 نقطه عطف بسیاری از بدعت ها و خرق عادت های نامیمون گشت که یکی از سیاه ترین آنها سینه چاکی برای اسراییل بود.واقعه ای که شاید بیشتر از هر چیزی تنه به تنه سندرم استکهلم میزد.

چندی پیش هدی اقا سلطان خواهر ندا آقا سلطان مقتول جنجالی ایام فتنه 88 در صفحه فیس بوک خود پیامی را منتشر کرد که در عین عامی بودن کاری هم بود و باید اعتراف کرد که در چند جمله کوتاه مقصود خود را به خوبی منتقل کرد و در توهینی آشکار به شهید طهرانی و آرمان های انقلاب در واقع با یک تیر چند نشان زد.